09 & 10/2019 - Dordogne

28/09/2019 (Za) "Moemoe China" vliegt vandaag terug naar huis en Peter heeft 2 weken verlof genomen om mee op Amelia te passen. Deze wetenschap heeft ons ertoe aangezet om Jolene, de hond van Peter, terug naar zijn huis te brengen. Hierdoor kunnen wij nog eens met ons tweeën vertrekken. We hebben een trip gepland naar de Dordogne en de Périgord, maar we beginnen in de omgeving van Toulouse.
De eerste halt is, gezien we pas later op de dag konden vertrekken, de parking in Harelbeke. De officiële parking stond vol, dus hebben we ons maar geparkeerd in de buurt van het sportcentrum.

29/09/2019 (Zo) Zondag leek ons de ideale dag om Parijs te passeren. Het was druk op de Pherefirique, maar het was goed te doen. Alleszins naar het zuiden, naar het noorden was het andere koek.
Ria had een parking uitgekozen in Vatan, maar er was een dansfeest aan de gang en de parking stond eivol. We zijn dan maar doorgereden naar een boer in Fontenay. Gelukkig had hij op zondag geen zin om zijn winkel te openen en moesten we ons niet verplicht voelen om wat te kopen. Met wijn zit ik daar niet veel mee in, maar met andere dingen ben ik daar niet zo happig op.
We zijn nu 643km gevorderd, morgen nog een dikke 400km naar Cordes-sur-Ciel. We hebben wel veel verbruikt, maar met een ganse dag een wind van 80 km/h en meer op kop is dat niet verwonderlijk.

30/09/2019 (Ma) We moesten nog een dikke 400km bollen maar in de late namiddag waren we dan toch in Cordes-sur-Ciel. Onderweg waren er trouwens zeer mooi vergezichten.

Het weer was ondertussen zeer goed geworden. Zodanig zelfs dat we onze zomer outfit uit de kast konden halen. De klim naar het centrum was fameus voor onze ongeoefende en pijnlijke knoken, maar we zijn er geraakt hoor. Het stadje is redelijk vervallen. Ik denk dat in de meeste huizen nog enkel de beneden verdieping gebruikt wordt als winkel(tje) en dat de rest leeg staat of maximum nog dienst doet als opslag ruimte. Voor de rest heb je in de Provence verschillende van die bergen met dorpjes op. Ze lijken uiteindelijk allemaal wel wat op elkaar. Maar het was de klim nog wel eens waard hoor.

We hebben na de wandeling nog even buiten kunnen zitten, maar de TV-antenne moest juist gezet worden en er moest gekookt worden, dus lang genieten ging niet echt.

Maar het was al bij al een goede dag. Morgen naar Albi en dan naar Toulouse.

01/10/2019 (Di) Rustig opgestaan en van het ontbijt genoten. Wat water ingenomen en daarna richting Albi. Het was na elf uur toen we daar aankwamen. Er is een zeer mooi parking aan het kerkhof. En nog wel gratis. Vervolgens nog een flinke wandeling naar het centrum. Wat ze wel vergeten zijn, zijn wegwijzers en dus was het even zoeken. Eenmaal je het weet is het niet moeilijk hoor.

Omdat het bijna middag was zijn we eerst naar het museum van Toulouse-Lautrec gegaan. Het sluit dus van 12 tot 2. Toch maar even gaan zien en ojee daar stond een bordje, vanaf oktober is het museum op dinsdag gesloten. Ja, vandaag dus.
Dan maar naar de kathedraal. Van buiten is hij zo lelijk dat het mooi is. Het zou me alleszins niet verbazen als hij ooit gediend heeft als burcht voor de één of andere slechterik in een soort hobbit film. Binnenin is het wel heel speciaal met die beschilderde muren.

Na het bezoek aan de kathedraal zijn we gaan eten. Op een terras in de schaduw, want het was behoorlijk warm geworden. Goed gegeten met een klein flesje wijn, samen 52€. Daarna zijn we nog wat gaan window-shoppen.
Voor we naar Toulouse konden moesten we eerst nog een Intermarché gaan zoeken voor boodschappen en om te tanken.
Goed dat er een GPS bestaat, want die gebouwen van Airbus vind je zomaar niet hoor. Maar met de nodige hulp zijn we er perfect geraakt. Morgen vliegtuigjes kijken dus.

02/10/2019 (Wo) Het was vrij rustig slapen daar. Je hoorde wel eens een vliegtuig opstijgen, maar al bij al geen slechte parking. En dan nu Areoscopia bij Airbus. We hadden de rondleiding bij de A380 gekozen, maar de verkoop hiervan is aan het uitbollen en uiteindelijk stond er maar 1 vliegtuig in de steigers en dan nog ver weg. Maw. Dat viel een beetje tegen. Voor de rest was het wel eens de moeite om bepaalde zaken eens van dichtbij te bekijken. En foto’s mochten niet getrokken worden in de productie hallen, dus dat is redelijk beperkt gebleven. Enkel in de A400M mochten we naar hartenlust onze gangen gaan.

’s Middags zijn we gaan eten in de plaatselijke kantine. Helemaal niets slecht hoor en met wijn voor 42€. In de namiddag hebben we het museum nog gedaan, maar dat gaat bij ons meestal wreed snel.

Vanaf nu gaat het stilletjes terug naar het Noorden. Voor vannacht zijn we bij een boer beland. 7€ vroegen ze, maar omdat Ria zei dat in haar boek 5€ staat, was dat ook goed. Het was er maar een rommelhoopje.



03/10/2019 (Do) We hebben bij de boer toch wel goed geslapen. Het was een mistige morgen. We gaan vandaag de grot van Pech Merle bezoeken en misschien ook Saint-Cirq Lapopie. Maar we zijn begonnen met boodschappen te doen. Nu die winkel lag een beetje buiten de route en dus duurde het wat. We hebben ook op ons gemakske gewinkeld. Allee de tijd vloog. Ook de weg naar de grot had wel wat tijd nodig. Het was dus een uur of één vooraleer we daar waren. We konden met de toer van 2h mee, dus moesten we maar snel koffie zetten en eten.
De grot was heel mooi, één van de mooiste die ik ooit gezien heb. Maar de tekeningen vielen wat tegen. Er waren er niet zo veel en ze waren ook vlakker dan die van Niaux. Ik herinner me dat in Niaux de diepte dimensie heel uitdrukkelijk aanwezig is. Hier ontbrak die dimensie. Wat hier dan weer wel interessant was, is dat de grotwanden gebruikt werden om de tekening af te maken. Ondanks het feit dat elke rondleiding exact 43min mag duren, was het toch na 3h toen we weer buiten waren. De foto’s zijn genomen van een postkaart.

We besloten naar Saint-Cirq te rijden, maar het stadje bezoeken doen we niet meer vandaag. Er is daar een mooie parking met veel plaats en die kost ook 7€, maar je staat er een pak netter. We hebben ons in het zonnetje gezet om wat te genieten van de laatste zonnestralen.

04/10/2019 (Vr) Slecht weer vandaag. Vooral motregen. We hebben Saint-Cirq Lapopie dus niet bezocht. Het stadje zat helemaal in de mist. Dat zal dan voor een andere keer zijn.
Wat wel op het programma staat is Cahor. Uiteindelijk is daar niet zoveel te zien. Oude huisjes, smalle straatjes en vooral verval. Het kost waarschijnlijk massa’s geld om die oude gebouwen in orde te brengen. Het is niet de bedoeling om aan politiek te doen op deze blog, maar in Vlaanderen zouden zeggen: “Afbreken die boel!”

Na de middag zijn we naar onze favoriete wijnboer gegaan van de Cahor “Domain de Chantelle”.
“www.domainechantelle.fr”

Toen we in het Manson du Vin in Cahor zeiden dat we daar naar toe gingen, was de reactie alleszins heel positief. Eén van de beste! Buiten de normale aankopen, even goed zot gedaan. Een fles van 29€! Die zal voor een heel speciale gelegenheid zijn.

De namiddag was rustig en aangenaam, met een zonnetje zo nu en dan en warm genoeg om buiten te kunnen blijven zitten tot bijna half zeven.

05/10/2019 (Za) Lekker geslapen, maar deze morgen werden we wel wakker van rare geluiden. De baas had blijkbaar zijn meute jachthonden losgelaten. Die blaffen niet maar maken een raar huilend geluid. Het was toch half-acht dus tijd om op te staan.
De boodschappen, tanken en het sanitaire konden allen samen aan de Carfour ergens onderweg. Toch was het bijna middag voor we aan de Gouffre de Pardinac aankwamen. We konden meteen mee. Het gat in de grond is al indrukwekkend, maar de grot is dat nog eens te meer. De grot is echt schitterend. Het grote voordeel is dat je vrij mag rondlopen. Je gaat naar beneden met de trap of de lift of een combinatie van de 2 want je moet 3 liften nemen om helemaal beneden te komen. Dan loop je even rond om vervolgens een bootje te nemen. Dat legt aan op een mooie plaats en dan moet je de trap nemen een dikke 100 treden naar boven en evenveel terug naar beneden. Maar hier heb je wel het mooiste deel van de grot en mag je vrij rondlopen en foto’s nemen. Het mooie was ook dat er weinig volk was en je dus gewoon alle tijd kon nemen. Vele gingen terug het bootje in en die hebben al dat mooie gemist. Uiteindelijk koste de inkom toch 14,50€/persoon.

Toen we uiteindelijk gegeten hadden was het bijna 3h en we vonden het wel goed geweest voor vandaag. We zijn naar Lanzac gereden in de buurt van Souillac bij een boer Ferme de Grezelade. In principe mag je daar gratis staan. Sanitaire acties moeten betaald worden, maar 3€ is ook niet veel. Hij gaat er waarschijnlijk wel vanuit dat je in zijn winkel wat komt kopen, maar op zaterdag was die dicht, dus … Het is er rustig staan in elke geval.

06/10/2019 (Zo) Vandaag staat een tochtje langs de Dordogne op het programma. Het weer werkte in begin van de dag goed mee. In de namiddag kregen we veel regen.
Het was nog wreed rustig op de baan toen we vertrokken en dat was zalig. We zijn begonnen met een wandeling in Montfort en de Cingle de Montfort. Mooi dorpje met een mooi kasteel. Er staan blijkbaar kastelen genoeg aan de Dordogne, want je vind er in elk dorp wel één.

Vervolgens zijn we gestopt in La Roque Gageac. Heel mooi, een beetje op zijn Moezels, een weg naast de rivier en huizen tegen de berg aan. Het is een schitterend mooi dorp. Er is ook een soort tropische tuin aangelegd, ook zeer aangenaam om in rond te lopen.

Daarna was het de bedoeling om te stoppen in Beynac. Maar het regende ondertussen en niet voor het één of ander, er is niet zo heel veel verschil tussen de twee dorpen. Ze hebben hier wel een mooier en immens kasteel, maar een bezoek stond niet op onze planning. Dus hebben we besloten om Beynac over te slaan en verder te rijden naar Sarlat. Toen we daar aankwamen was het zo slecht dat we besloten om ons te installeren voor de rest van de namiddag. Maar gelukkig stopte het met regenen en konden we Sarlat toch nog met een bezoek vereren. Ook dit is een pareltje. Een hele boel mooie oude gebouwen en steegjes. Maar het begon terug te regenen en dan is de lol er snel af.

We staan er op een rustige parking op een kleine kilometer van het stadje en dus goed te doen om naar daar te wandelen. ’s Avonds klaarde het helemaal uit en het beloofd een koude nacht te worden.

07/10/2019 (Ma) De morgen zette goed aan, maar uiteindelijk werd het niet zo geweldig. We gaan naar Les Eyzies. Om te beginnen zijn we gestopt aan de grot Font de Gaume. Er stond een lange rij voor de kassa en dus hebben we ons er maar snel bijgezet. Het is de laatste grot van zijn soort die nog voor het publiek toegankelijk is en dus komt er veel volk op af. We konden er nog in om half drie.
We moesten ons dus maar bezig houden tot dan. Bij de toerist info van Les Eyzies hebben ze een kaart met een rondwandeling. Niet zo geweldig maar het was een bezigheid en we waren in beweging. Onder de overhangende rotsen leefden vroeger de holbewoners.

De parking in het centrum is niet ideaal van wege de modder. De grond is van die zware vettige grond die aan je schoenen blijft plakken. Niet zo tof in de Mobi dus.
Het bezoek aan de grot is beperkt. Het is een smalle gang met aan beide zijden tekeningen. Het zijn wel mooie – eigenlijk mooier dan Pech Merle. Vooral de laatste twee bizons zijn heel mooi. Blijkbaar is er nog een zaal waarvan het plafond helemaal beschilderd is met bizons, maar daar mogen we niet meer in. De foto’s zijn genomen van een postkaart.

Na het bezoek aan de grot zijn we onmiddellijk vertrokken naar Périgueux, 44 km. De parking daar is vlakbij het centrum. Hij is alleszins verhard en dat doet nog eens deugd.

08/10/2019 (Di) De parking in Périgueux is heel net en qua lawaai en/of andere hinder valt het heel goed mee om zo midden in het centrum van een stad te staan.
Bezoek aan Périgueux. Het is eigenlijk een iets uitgerekter Sarlat en net iets minder mooi. ’s Middags hebben we een heel lekkere crêpe gegeten.

Na de middag zijn we verder gereden naar Queyssac. Een piep klein dorpje in de buurt van Bergerac. De bedoeling is om nog naar onze wijnboer in Blasimon te rijden. Queyssac heeft een mooie, rustige parking. We hebben er lekker van de laatste zon genoten want het weer gaat veranderen blijkbaar. De warmte gaat eraf.

We waren vooraf nog naar een parking gereden in de buurt, maar daar stonden blijkbaar habitués omdat daar elektriciteit is. De was hing er buiten en dergelijke meer. Die parking was dus niet goed.

09/10/2019 (Wo) Verder gereden naar Blasimon. We waren er tegen de middag. Het weer viel nog wel mee maar inderdaad de warmte was er wel wat af.

’s Avonds nog wat wijn gekocht en met de mensen een babbeltje gemaakt. Misschien gaan ze verhuizen naar een wijngoed in de buurt omdat de pacht, sinds de dood van de oude patron, door de kinderen flink verhoogd is. De jongste zoon heeft nu, na de dood van de oudste, dan toch besloten om mee in de zaak te stappen. Dat is goed nieuws voor hen.

10/10/2019 (Do) Omdat we niet via Parijs naar huis willen zijn we nog eens geslapen in La Mailleraye-sur-Seine. De kat liep er nog steeds rond.

11/10/2019 (Vr) We zijn naar Blankenberge gereden om onze dochter te verrassen die in ons appartement verblijft. Wij zijn op de nieuwe parking van de Florial gaan staan. Dat is een mooie parking maar het sanitair blok of beter blokje kon beter. Het gebouw is groot, maar het is slechts voor de helft beschikbaar voor de bezoekers. Dat geeft 2 toiletten en 1 douche (de andere was al uit dienst). Dat is in Westende toch wel beter.
Ons Hilde was natuurlijk niet thuis en zodoende moesten we ze toch nog bellen zodat de verrassing iets of wat weg was. Maar het was toch gezellig. We zijn samen in de Florial iets gaan eten en daarmee zat ons verlof erop.

De reis was een test om te zien of we al dan niet nog met de mobilehome op reis willen gaan. Het is positief uitgedraaid en dus mag hij nog wat blijven. Hopelijk komen er dus nog leuke reizen. Een ding hebben we Peter duidelijk gemaakt. Reizen met de mobilhome is zonder hond.