2004/05 – Doubs & Jura
2004/05 – Doubs en Jura
19/05/2004 ’s Avonds vertrokken richting Luik, want richting Antwerpen en Brussel was het verschrikkelijk druk. We zijn gaan overnachten in Achouffe, op dezelfde plaats als een paar jaar geleden. Nog een paar Chouffekes gedronken en daarna het bed in. We hebben er dan toch al een kleine 200 km van de 640 op zitten.
20/05/2004 ’s Morgens vroeg op want we moeten nog een eind rijden. Het was vrij warm en het was zeer goed dat we reeds zo vroeg op pad waren. De rit op zich viel goed mee, de nationale weg die moest genomen worden was niet druk en altijd rechtdoor, wel omhoog en omlaag.
Ons 10 uurtje hebben we genomen in Millerie, hier is een prachtig gelegen mobilhomeparking, spijtig genoeg is er in gans het dorp geen enkele winkel, zelfs geen bakker.
Het was de bedoeling om ’s avonds bij een wijnboer te gaan staan in les Arsures, maar het was te warm en de plaatsen bij deze wijnboer zijn niet echt ideaal gelegen om een halve namiddag door te brengen in de blakke zon. Daar we toch beide zin hadden om languit te gaan genieten van wat rust na de rit besloten we naar de camping te gaan in Salins-Les-Bains. De camping was goed met aparte afgescheiden plaatsen. Het stadje wil wel maar heeft toch wel wat tekort. Zoals vele Franse dorpjes is het nogal grauw, de huizen zijn bezet met grijze cement, als ze die allemaal een kleurtje zouden geven zou het er heel wat gezelliger zijn.
We hebben nog lekker buiten gegeten en gekookt, een flesje wijn gekraakt en op tijd het bed in. ’s Avonds heeft het nog wat gebliksemd en gedonderd, maar nauwelijks geregend.
21/05/2004 Weer vroeg op vandaag. Volgens de weer voorspelingen zou het de ganse dag gaan regenen, dus alles wat we konden doen zolang het droog was is lekker meegenomen.
De trip begon met de Les Grotte Sarazine, Source de Lison en le Creux Billard. De grot Sarazine stond droog, maar dit is meestal zo en het was toch wel de moeite waard om eens bezocht te hebben. De bron van de Lison is de moeite, deze grot kan je ook het goed van binnen eens bekijken.
Ons Velvet was even het bos ingegaan om netjes en ver weg van de wandelweg haar behoeften te gaan doen. Achteraf hebben we wel 20 teken van haar pels geplukt.
Om 12 uur waren we aan de grot van Les Planches. Juist op tijd om de laatste geleide tocht, van de voormiddag, door de grot mee te pikken, anders hadden we moeten wachten tot 14 uur. De grot was prachtig, het is een vrij jonge grot gevormd door de rivier en dus totaal anders dan de groten die we gewoon zijn. Er zijn van die prachtige gaten “Casseroles” uitgesleten in de rotsen door rondtollend water, als een centrifuge.
Daarna flink gegeten, want het was bijna halftwee en deze morgen was het vroeg. Vervolgens nog een wandeling naar la Petite Source de la Cuisance en de bijhorende waterval. Prachtig wat de natuur hier gemaakt heeft.
Nadien nog naar boven voor de belvédère du Cirque du Fer à Cheval.
En dan was het goed geweest. De dag was goed gevuld en nu was het tijd om een plaatsje voor de nacht te gaan zoeken. Dit vonden we bij een wijnboer in Pupillin. Hier was het opendeur dag en we hebben dan ook uitvoerig gaan proeven en een privé rondleiding gekregen.
Ze hebben er veel verschillende soorten wijn …
22/05/2004 Leven als God in Frankrijk heeft een nieuwe dimensie gekregen. De helpers hebben tot middernacht gefeest en vooral uit volle borst gezongen. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit zo’n feest meegemaakt heb. Hoewel ik er dus zelf niet bij was, kan ik indenken dat het daar een heel gezellige boel was. In ons bed was het iets minder natuurlijk.
’s Morgens was het zeer mistig, maar er stond een flinke bries en de mist trok toch nog vrij snel op. Eerst boodschappen gaan doen in Poligny. Na de boodschappen doorgereden naar de Cirque de Ladoye. Het was flink klimmen vanuit Poligny, maar daarna was het zo’n beetje heuvelachtig. En dan stond daar ineens het bordje van "point de vue" en dan kijk je ineens in zo’n gat.
Blijkbaar zijn deze ravijnen of keteldalen ontstaan doordat het dak van een uitgesleten grot ingestort is. Het is wel heel indrukwekkend. Daarna mag je er nog af rijden ook, twijfelend tussen de eerste en de tweede versnelling. De eerste is natuurlijk traag en de tweede eigenlijk te snel.
Nadien zijn we naar boven gereden op de Cirque de Baume te bekijken vanaf les Roches de Baume. Ook weer zeer indrukwekkend. Het rare was dat er zeer veel wind was, dat zag je aan de bomen die op de rand staan, maar dat je daar op het uitzichtpunt niets van voelde. Voor morgen staan Les Cascades du Hérisson op het programma en het wordt tijd om nog eens een beetje te luieren en dat kan je best op een camping aan de voet van de eerste waterval l’Évantail.
Aan deze watervallen is het wel zeer druk, maar we denken dat de meeste mensen bij de eerste waterval stoppen omdat om de andere watervallen te bereiken er flinke hellingen moeten genomen worden. Het totale traject is 3,7 km en het totale hoogteverschil is ongeveer 250 m.
In de namiddag hebben we al eens een voorsmaakje gaan nemen en hebben we alvast de l’Évantail al bezocht. Zeer indrukwekkend.
Vervolgens kwamen één voor één de watervallen aan de beurt. Bij le Grand Saut (60 m) kan je achter de waterval doorlopen, je krijgt dan wel een douche, maar het was wel eens leuk om te doen. Soms waren de paden erg smal en erg steil en hoe later het werd hoe meer volk we tegen kwamen. Na de Grand Saut komt Le Gour Bleu, Le Château Garnier, Le Saut de la Forge, Le Moulin Jeunet en als laatste Le Saut Girard (35 m).
Op de terugweg was het al behoorlijk druk, sommige mensen echt op hun ’s zondags en met gewone schoenen. Dames durfden soms bepaalde afdalingen niet aan. Aan de andere kant zag je dan weer oudere mensen die de ganse toer vlotjes uitliepen. Al bij al een ferme wandeling. We waren op de middag terug en we hebben dan maar eerst een terrasje gedaan, zoals we dat in België gewoon zijn. Een Jura biertje gedronken (€3) en omdat het zondag was en verlof hebben we besloten om daar op het terras maar eens te eten. Maar de forel smaakt waarschijnlijk toch nergens beter dan in Han-sur-Lesse en ik zal het misschien daar maar bij houden in het vervolg.
Daarna luie namiddag op de camping. Hoewel …ik heb mijn dagboek maar eens wat bijgewerkt.
Eigenlijk was de camping vrij duur voor wat het was. We hebben ruim 14€ (incl. elektriciteit) betaald per nacht en een kuisploeg hebben we niet gezien. Er waren ook geen faciliteiten voor het lozen van afval water en het leeg maken van de toiletbak.
24/05/2004 We hadden gisteren avond nog beslist om toch de Mont d’Or te nemen in plaats van de Pic d’Aigle. Maar eerst naar de Source du Doubs, de rivier waar het allemaal om te doen was. De bron was mooi, maar de zoveelste al. Niet echt spectaculair te noemen, eerder rustig. Op de parking nog een babbel gemaakt met Oost-Vlamingen die voor 4 weken een bus gehuurd hadden.
Daarna de hoofdschotel voor vandaag de Mont d’Or. De weg er naartoe is vrij smal en het eerste stuk is nog niet echt steil. Op bepaald moment mogen bussen en vrachtwagens niet meer verder en daar zijn wij ook maar gestopt. We hadden eigenlijk wel verder kunnen rijden de weg was breed genoeg, wel redelijk steil 19%, maar boven was er een goede parking. Maar ja we zijn te voet gegaan en dat is natuurlijk voor onze conditie ook niet slecht. We moesten nog een 250m stijgen aan 19% en wind op. Het was dus wel een redelijke klim, maar uiteindelijk waren we boven en de werkelijkheid overtrof ruimschoots de verwachtingen. We hadden een prachtig zicht op de Zwitserse Alpen inclusief de Mont Blanc. Subliem en bijna geen nevels. Het bleek echter zeer moeilijk tot onmogelijk om die bergen op foto vast te leggen. We hebben daar nog een tijdje gezeten uit de wind en in de zon. Daarna terug naar beneden, dat viel ook niet mee vooral voor de knieën. Het was letterlijk en figuurlijk het hoogte punt van onze trip en een nieuw hoogte record voor ons op 1461m.
Vervolgens stond de Source de la Loue op het programma. Daarvoor moesten we een heel eind rijden en moesten we door de Cluse de Joux. Deze laatste is een kloof met aan weerszijde een steile rots met een kasteel erop. Wel een prachtig zicht. Aan de Source de la Loue kan je op 2 manieren geraken. De één is rechtstreeks naar de parking rijden en een kwartiertje stappen, de andere is een rondwandeling die start aan een café en die ongeveer 2 uur duurt. Deze laatste hebben wij genomen. De eerste helft van de tocht was gewoon een boswandeling zij het vrij steil naar beneden. Alleen ons Velvet hebben we moeten voort trekken, want zij had waarschijnlijk veel last van de warmte. De bron ontspringt namelijk beneden in een keteldal en wij waren bovenaan vertrokken. De bron zelf was wel de moeite, maar als je er al een paar gezien hebt, je weet wel. Daarna moesten we dus terug uit dat keteldal en dat was eigenlijk wel een tof stuk. Het was een smal strook die tegen die rots omhoog loopt en zo kwam je langzaam maar zeker steeds hoger, niet eens zo zwaar om te doen.
Na de wandeling zijn we naar de St Point Lac gereden in eerste instantie om daar op de MH parking te overnachten. De parking daar kost €5 en dus zijn we maar eens naar de camping gaan zien vlakbij en voor €9 (€1 voor de hond, en zonder elektriciteit) kan je op gras staan en heb je mooie douches en fatsoenlijke toiletten. Kortom deze camping was zijn geld meer dan waard.
25/05/2004 Vandaag is helemaal gewijd aan de Saut du Doubs. Maar eerst even halt gehouden bij de Source Bleu, vlak bij het meer een paar minuten stappen van de parking. Een bron die toch de moeite waard is ook na al die andere.
Als je het meer verder rondrijdt, dan heb je nog zeer mooie uitzichtpunten.
Nadien was het terug naar de boot, die zou volgens de juffrouw aan de ticketverkoop elk half uur varen. Behalve toen wij hem moesten pakken, we hebben daar lekker een uur mogen zitten wachten, waar hebben we dat nog meegemaakt (Bretagne, Ile de Brehat)
Op de parking mag je overnachten als je een ticket hebt van de boot. Dus zijn we daar maar blijven staan, ondanks het feit dat we tussen 2 grote hoofdwegen zaten.
26/05/2004 Ria had rotslecht geslapen, blijkbaar was het druk verkeer reeds om 4 uur begonnen. Na al die rustige dagen op de camping was dit wel een groot verschil natuurlijk.
Vandaag verlaten we de Doubs en keren definitief huiswaarts. We volgen de Doubs nog wel een hele tijd van Morteau tot Montbéleard. De eerste helft van de tocht trekt op niets. Je rijdt constant tussen de bossen en je ziet er niets, behalve de bomen dan. Daarna wordt het landschap opener en rij je tussen velden en krijg je mooie vergezichten. De Belvédères de la Cendrée was een stopplaats. Als je nog geen rotsen gezien hebt, een mooi uitzicht, nu zoiets van OK, maar dit hebben we al gezien.
Tof was het dorpje Goumois. Hier is er een brug over de Doubs en zijn we van Frankrijk naar Zwitserland gewandeld. We hadden duidelijk niets aan te geven en moesten dan ook niet stoppen van de douanier.
Nadien verder gereden naar St.-Hippolyte. Dit dorpje heeft een mooie ligging, maar het heeft vooral een mooie parking naast de Doubs waar je gezellig kan picknicken.
Na de middag was het gedaan en was het kilometers vreten naar de Elzas. We hebben alles gedaan wat we vooraf aangeduid hadden, behalve de Échelles de la Mort, dit zijn 3 trappen die je boven aan een keteldal brengen, maar die onmogelijk te doen waren voor ons Velvet. We zijn er ook niet langs gereden.
Bedoeling was om Tarte Flambé te gaan eten in Kaisersberg. Dit is allemaal nogal wreed mislukt en uiteindelijk zijn we bij een wijnboer beland, die ons persé wat wou aansmeren. Ik heb er een fles Crémant d’Alsace en een Pinot Blanc gekocht, maar we hebben een wit wijntje geproefd dat we hadden gekocht en dat zeer goed te drinken was.27/05/2004 Ondanks de voorspellingen had het flink geregend deze nacht en hebben we slecht geslapen.
’s Morgens alle sanitaire voorzieningen van de Mobi in orde gebracht nog wat wijn bijgehaald en om een uur of 11 afgereden naar het noorden. Herbeumont is de eindbestemming. Om te beginnen zijn we door de Vogezen gereden over de Col du Bon Homme. De Vogezen zaten flink in de wolken, we zijn even gestopt op de top, maar dan maar weer verder. Op de middag zijn we langs de autosnelweg gestopt en heeft Ria een omelet à la maison gemaakt, met aardappelen, ajuin, tomaat, kaas en uiteraard eieren. Rond 4 uur waren we in Herbeumont en zijn we alras een Belgische pint gaan drinken. Op het terras zaten nog Vlamingen en we zijn al vlug aan de babbel geslagen.
28/05/2004 Een wandeling gemaakt rond Herbeumont en daarna hebben we een mooie namiddag in de zon gezeten.
Het was de bedoeling naar Han-sur-Lesse te rijden om nog eens te gaan eten, maar eenmaal op de autosnelweg zijn we maar ineens naar huis gereden. Hilde moet aan haar examens beginnen. Peter had vandaag voor zijn stage de vermelding “Uitzonderlijk” gekregen van het stagebedrijf, dat is al de helft van de punten – dat is nog eens goed nieuws.
Reacties