2005/08 – Frankrijk – op bezoek en veel meer
2005/08 – Frankrijk – op bezoek - en veel meer
13/08/2005 Vandaag, zaterdag, is Hilde thuisgekomen van Sardinië.
14/08/2005 's Morgen niet al te vroeg vertrokken met als bestemming Briare. Hier vind je de Pont Canal. We hadden de foto al dikwijls gezien in de Groene gids van Michelin en hadden graag deze kanaalbrug eens willen bezoeken, maar Briare ligt zo in een uithoek dat je daar normaal niet moet passeren. Maar nu moesten we er toch ongeveer langskomen.
Briare is een zeer gezellig stadje. Heel toeristisch, toch tijdens het weekend. Met de eetgelegenheden is het iets minder gesteld. De mogelijkheden om met de mobilhome te parkeren waren daarentegen onuitputtelijk en de mooiste vind je rechts van de brug aan de oever van de Loire. Prachtig uitzicht over de Loire en nog een mooiere zonsondergang op de koop toe.
15/08/2005 's Morgens te vroeg wakker om goed uitgeslapen te zijn. De ochtend was mooi, een beetje fris. Tanken was vandaag één van de hoofdbekommernissen. Het is vandaag een feestdag. Gelukkig waren de meeste warenhuizen in de voormiddag open en uiteindelijk lukte het dan toch in de U-marché. Verder gereden naar Pouilly sur Loire, we hadden daar een wandeling door de wijngaarden. Er waren daar echter wijnfeesten of toch iets dat er voor moet doorgaan. Een kleine markt en enkele stands van wijnboeren. Hier en daar even geproefd. Bij de meeste stands moest je hiervoor betalen. Bij degene waar het gratis was, hebben we een stel flessen gekocht. De Sancerre viel wat tegen, die heeft blijkbaar ook een beetje die grondsmaak, zoals de wijnen van de Elzas, die ons niet echt ligt. Na het wijnfestijn verder tot voorbij Clermont-Ferrand naar Champeix. Dit zag er op papier een mooie halte uit met een officiële parking. Maar ik denk ondertussen dat je beter wat aan wild kamperen doet, zonder te kamperen natuurlijk. De mooiste plaatsen moet je ontdekken zoals die van gisteren.
16/08/2005 Vandaag, dinsdag, staat het kunstwerk van Millau op het programma. Deze nieuwe brug is vorig jaar geopend en overspant de vallei van de Tarn. Het is dan ook een echt kunstwerk en de wijze hoe ze gemaakt werd, is ook al spectaculair. Als je de brug ook beneden wil bekijken kan je, denk ik, best de afrit nemen vlak voor de brug naar Millau. Wij hebben de afrit na de brug genomen en we moesten nogal wat rondrijden vooraleer we in Millau zelf aankwamen. Het is wel eens de moeite om de brug van onderuit te bekijken.
Millau zelf valt ook wel mee, maar het was er behoorlijk druk en het was nog te vroeg om al een parking te gaan opzoeken. Het alternatief was echter doorrijden tot bij Rit & Jules. Zij verwachten ons echter pas op woensdag. Ria heeft dan maar een SMS'je gestuurd met de vraag of het terras al open was. Het bleek geen probleem, ze moesten nog wel wat boodschappen doen. Toen we in Siran aangekomen waren heeft Ria nog een SMS'je gestuurd en waren ze ons tegemoet gekomen. Dat bleek een goed idee, want het was toch niet zo gemakkelijk te vinden. Het huisje was prachtig gelegen op de helling van een berg met zicht op de enorme vallei tot heel in de verte de Pyreneeën.
Het zwembad kwam ook goed van pas, want het was bijzonder warm weer en de afkoeling deed echt wel deugd. 's Avonds een zeer lekkere BQ en veel wijn.
De namiddag doorgebracht op het terras en in het zwembad, zalig genieten. 's Avonds zijn we gaan eten. Ik heb er getrakteerd voor mijn toekomstige verjaardag. Het menu was € 25 per persoon voor een voorgerecht Foie Grasse, een hoofdgerecht bestaande uit 5 soorten vis met ondermeer een lekker stukje Lotte, een kaasschoteltje en als laatste een flinke ijscoupe. De wijn was inbegrepen en vooral de rosé was goed te drinken. Toen ik de rekening vroeg trakteerde de patroon nog met een fles rosé, maar onweer dreigde en we begonnen gehaast te worden. Onderweg naar huis kregen we de volle laag en wij vreesden dat we het dakluik hadden open staan. Dat zou inderdaad een kleine ramp geweest zijn, want het bed was nog gedekt. Toen we aankwamen was onweer zo goed als voorbij. Wij onmiddellijk naar binnen en gelukkig had Ria de klep bijna volledig dicht gedraaid en was het droog gebleven. In de natte cel was het iets anders, daar was het luik wel open blijven staan en daar kon je dan ook alles uitwringen. Gelukkig kan het er daar tegen.
18/08/2005 In de voormiddag een bezoek gebracht aan Carcassone. Een zeer mooie stad. Een beetje te vlug doorgewandeld.
19/08/2005 Vandaag staat Andorra op het programma. Eerst hebben we Bert naar het vliegveld gebracht in Carcassone en daarna verder. Zo hebben we ook een stuk van de Pyreneeën gezien. In het naar boven rijden geraakten we serieus in de mist. Het was er ook flink aanschuiven, blijkbaar voor de douane. Wegens de dikke mist hebben de col niet genomen; maar de tunnel door de berg. Eenmaal uit de tunnel zaten we weer in het zonnetje, geen sprake meer van mist. Nog nooit hadden we een zodanig verschil gezien.
Bovenstaande foto's zijn de enige authentieke gebouwen van Andorra, een kerk en het stadhuis. Voor de rest is Andorra één grote winkelstraat. Er zijn dat ook meerdere winkels van een bepaalde keten. In één van de winkels, de eerste waar we binnen gingen was de Canon EOS 350D maar € 700. In alle andere winkels was die € 749. Thuis kost het toestel ongeveer € 1000. We hebben hem dan toch maar gekocht.
Nog wat drank meegenomen en dan terug naar Siran. Om het voor Jules niet te moeilijk te maken hebben we weer de tunnel genomen en toen we eruit kwamen zaten we terug in de mist. We moesten nog flink aanschuiven voor de douane. Later moesten we ook nog boodschappen doen, het was dan ook flink avond voor we terug thuis waren.
20/08/2005 's Morgens, het was dus ondertussen zaterdag, bij het ontbijt hebben we aangekondigd dat we vandaag verder zouden rijden. Dat was een beetje onverwacht, maar het moest toch eens. We zijn samen nog naar Minerve gereden en naar de Canyon de la Cesse. Het was vriendelijk van Jules om tot daar te rijden en het was zeker de moeite waard. Wij zouden er een daguitstap van gemaakt hebben, maar we hadden zelf gezegd dat we in de namiddag wilden vertrekken, dus dat kon niet.
's Middag nog lekker gegeten, eendenborst en daarna afscheid genomen. Als het dan zover is, is dat toch steeds met wat gemengde gevoelens. Langs de ene kant tevreden dat je terug met zijn tweeën bent, langs de andere kant met een beetje spijt om wat je achterlaat.
De reis ging verder richting Atlantische oceaan. We passeerden daarbij Toulouse en een fabriek van Airbus. De weg vanaf Toulouse verder richting Auch was heel ruim en kon afgesloten worden. Blijkbaar worden de half afgewerkte vliegtuigen over deze weg vervoerd. Als er dan zo'n transport is sluiten steeds stukken van de weg af om zo snel vooruit te kunnen gaan. Bij een bakkertje in één of ander dorp onderweg zagen we een foto, dat was wel indrukwekkend. Als overnachtingplaats had Ria een Foie de Canard boer uitgekozen via France Passion in Aubiet net voor Auch. We mochten er onder het afdak parkeren voor het geval het weer zou gaan onweren. Zij zaten nog zonder elektriciteit door een onweer dat gepasseerd was. We kregen ook nog 6 eitjes cadeau, ook de eerste maal dat we er iets bij krijgen.
21/08/2005 's Morgens een paar blikjes Foie de Canard gekocht en dan maar weer verder naar de Atlantische Oceaan. In eerste instantie hadden we Vieux-Boucau-les-Bains uitgekozen als doel, maar daar was het nogal druk. We zijn dan ook snel verder gereden tot Messanges Plage. Hier was een parking net achter de duinen. Beter kan je daar eigenlijk niet staan. In de namiddag nog een wandeling gemaakt over het strand. Hoe verder je van de ingang weg gaat hoe bloter het volk. Op het uiteinde is het dan ook gewoon een naaktstrand. Daarna hebben we de fietsen gepakt en naar het dorpje gereden. Alleen daar was niet veel te zien en we waren dus iets sneller terug dan verwacht. Op de parking stond ook veel jeugd, maar die was toch wel anders dan in de Alpen. Meer hippieachtig, met stickies en al. Dat zal meer bij de surfers horen zeker? 's Avonds zijn we nog even naar de zonsondergang gaan kijken, maar het was daar behoorlijk koud. Met een sterke wind vanuit de zee. We zijn er dan ook niet lang gebleven.
22/08/2005 Mijn verjaardag, 50 vanaf vandaag, niet min. Het is de bedoeling om langzaam naar het noorden te gaan. De ganse Landes door. In Mimizan waren we gestopt, met de bedoeling om met de fiets naar het strand te rijden. Groot was de teleurstelling toen bleek dat mijn achterband plat was. Niets fietsen dus. We zijn dan maar verder gereden. Voor de middag waren we gestopt aan één van de vele meren. Ik moet zeggen voor degene die het Zilvermeer in Mol kennen. Het lijkt er niet alleen op het Zilvermeer het ruikt er zelfs naar. Eerst nog langs de Dune de Pilat, de hoogste duin in Europa met zijn 107 m. Een echte kermisattractie. Er is een grote parking waar je ook mag overnachten met de mobilehome. Goed dat we eerst maar eens gaan kijken zijn. Een drukte van jewelste op die parking en vooral lang aanschuiven om aan de betaalloketten te komen. Aan de voet van de duin zijn er allemaal houten stalletjes met souvenirs en eetgelegenheden. De duin kan je op met een trap van polyester die gemakkelijk kan verplaatst worden. Een dergelijke duin leeft natuurlijk en al dat volk erop zal er ook wel geen goed aan doen. Er waren boven wel enkele honderden mensen. Naar beneden ga je gewoon door het zand en niet langs de trap, waardoor er toch per persoon een boel zand naar beneden schuift. Als je dan rekent dat er dagelijks misschien wel duizenden mensen op en af gaan, dan kan dat niet anders dan schuiven. Ik vraag me zelfs af of hij nog wel zo hoog is.
Ondertussen was het de hoogste tijd geworden om een slaapplaats te gaan zoeken. In Andernos-les-Bains aan de Bassin d'Arcachon is er een parking. Het was vreselijk aanschuiven op de hoofdweg en dus besloten we langs de kleine wegen te gaan. Ook niet simpel trouwens. Maar uiteindelijk kwamen we toch bij de parking uit. Die stond echter goed vol. Een beetje terug was een bosje waar nog een paar mobilehomes stonden en een bord dat je daar niet mag staan. Maar ja, vloeken mag ook niet en we hebben ons er dan maar bij gezet. Er vlakbij was een haventje, waar vooral oesterkwekers hun werkplaatsen en kweekbassins hebben. Blijkbaar worden daar alle babyoesters voor heel Frankrijk gekweekt.
In enkele van die magazijntjes waren visrestaurantjes ingericht en ééntje was er zelfs open. Bij navraag bleek dat het vanaf 19.00h open was. Wij terug naar de Mobi voor een lekkere Crémant. We zagen ondertussen wel veel auto‟s voorbij komen en we werden beetje ongerust of er nog wel plaats zou zijn. Ik ben dan maar vlug eens gaan zien. Een jong meisje dat het bord aan het invullen was, bevestigde dan reserveren niet nodig was. Dan nog maar wat gaan genieten van mijn glaasje brubbels. Tot de politie langs kwam. We moesten weg, verjaardag of niet. We waren alleszins vastbesloten om te gaan eten in dat restaurant en het was ondertussen al te laat om nog eens verder te gaan. Dus we zouden ons er wel ergens gaan tussenwringen. Toen bleek dat er een vriendelijke Fransman zijn boeltje aan het oprommelen was om plaats te maken voor ons. Bijzonder vriendelijk moet ik zeggen. We stonden dus goed en konden gaan eten. In het restaurant bleek het ondertussen flink druk geworden. De, naar ik vermoed, bazin vroeg of we gereserveerd hadden. Nee, dus. Dan was er geen plaats. Toen hadden we weer geluk. Een dame die daar blijkbaar meer kwam had mijn gesprek eerder gehoord en bevestigde mijn verhaal. Daardoor konden ze ons geen plaats weigeren, hoewel niet helemaal met haar goesting. Maar we hebben er wel heel, heel lekker gegeten. Ik als voorgerecht oesters en Ria bijzonder lekkere vissoep. Het hoofdgerecht was ook lekker en de fles wijn koste maar € 10, in totaal was het € 48 voor geweldig lekker eten. Op het bord stonden alleen die dingen die vers van de dag waren.
23/08/2005 Een wandeling gemaakt door Andernos met de bedoeling wat te gaan winkelen. Eerst even langs de VVV voor een adres van een fietsenmaker. Gelukkig was er één. Het eerste magazijn dat we tegenkwamen was een overdekte markt. Daar hebben we maar meteen een aantal lekkere dingen gekocht voor de dag. We hebben zodoende een deel van een wandeling afgehandeld die in Ria's boek staat. We zijn ook nog langs de winkel geweest van het restaurant van gisteren en hebben er verschillende zeevruchten gekocht, zoals oesters (€ 1.90 voor 6), langoustines, krabbenpoten, … en bijzonder lekkere mayonaise. Al die dingen hebben we als aperitief opgegeten en eigenlijk hadden we daarna al niet te veel honger meer. Na de middag ben ik eerst naar de fietswinkel gefietst, eerst de band opgepompt natuurlijk, het ging juist. Daarna hebben we de wandeling afgemaakt, eerst door het bos en daarna langs het bassin. Het was echter eb en dan is die baai natuurlijk zo mooi niet. Voor het avondeten hebben we nog vissoep gehaald en nog wat andere zeevruchten. De dame was wel heel vriendelijk en ze had nog een bokaal verse soep staan. Die kan je niet lang houden, maar het was toch voor direct te eten en ze was zo lekker als gisteren. De lotte-sticks van de overdekte markt vielen wel tegen, die waren taai en dat is niet echt normaal met lotte denk ik.
24/08/2005 Aan alle mooie liedjes komt er een eind. Vandaag moeten we verder anders geraken we niet thuis. We moesten dus nog eerste een heel eind door Kasterlee-achtige Landes.
De enige rustige plaats die we uiteindelijk konden bedenken was bij de enige wijnboer die aangesloten is bij France Passion in St.-Pierre. En daar was het ook goed om te staan. We hebben er eerst wat wijn geproefd, Sauvignon, te zuur voor mijn smaak, maar waarschijnlijk heel goed voor bij de mosselen die nog moesten gehaald worden. We zijn daarna met de fiets naar het havenstadje Le Cotinière gereden. Het was lekker zonnig en dit maakte veel goed voor de dag van vandaag. In het stadje waren er verschillende viswinkeltjes en bij één ervan hebben we lekkere mosseltjes gekocht en nog wat krabbenpoten voor het aperitief. Toen we terug bij de wijnboer aankwamen hebben we nog Pineau de Charentes geproefd. Pineau de Charentes is een mengeling van cognac en witte wijn. De mosseltjes waren heerlijk. Na het eten nog de planning voor morgen opgemaakt, een flinke fietstocht over het eiland.
Een rustig stadje met een kasteel dat niet kan bezocht worden. Ria had al een tijdje zin in een Bretoense pannenkoek en in het dorp stonden wegwijzers naar wel 2 crêperies. Beide bleken gesloten te zijn. Omdat er nog andere toeristen op zoek waren naar een crêperie kwamen we in gesprek met een dame die een winkel heeft net naast de crêperie. Aan haar vroegen waar we dan wel konden gaan eten. "Mag het simpel zijn?" vroeg ze. Ze verwees ons door naar het restaurant Du Château. In eerste instantie botste ik terug. Het was beneden een bar, waar een paar mannen aan de toog hingen en niet direct een plaats om te eten. Toen zag ik dat er achteraan een trap naar boven ging waar in de opkamer eten werd opgediend. Het meubilair was minstens van vooraan de jaren zestig. Maar voor € 8 de man/vrouw hadden we een menu met 4 gangen, wijn en water inbegrepen. Het voorgerecht was lekker een soort quiche. De hoofdschotel was eigenlijk de minste, pasta met een dikke plak hesp. Op zich niet slecht natuurlijk maar toch een beetje min. Vervolgens was er kaas en daarna kwark met aardbeien en nog een kop koffie toe. De koffie was speciaal in een grote tas, want die kleine Franse tasje vinden we maar niets. Lekker gegeten dus voor praktisch geen geld.
Na het eten hebben we onze tocht verder gezet langs de Loire en andere rivieren. Zo zijn we nog gestopt in St.-Florant-le-Vieil, waar een beroemd beeld in de abdijkerk staat. Een abdijkerk die al van ver te zien is boven op de top van een berg. Het laatste evenement van de dag was het kasteel van Serrant. Een mooi kasteel in bezit van een Belgische prins die daar blijkbaar nog een paar maand per jaar komt wonen. De restauratie dringt zich echter dringend op, maar ik denk dat dat iets is voor de Franse schatkist.
In elk geval het kasteel was de moeite van het bezoek zeker waard. Het kan enkel bezocht worden met een gids. De dingen die daar binnen staan zijn echte schatten. Een kastje in ebbenhout met wel dertig schuiven en schuifjes met in het midden een soort van theatertje waar ook elk decorstuk weer een schuifje is. Er is ook een bibliotheek waar unieke stukken staan, wel twaalf duizend, gewoon niet te geloven, zoals de eerste uitgaven van de Fabels van La Fontaine en van de Encyclopedie van Diderot. Ook hier hangen natuurlijk nog enkele Vlaamse wandtapijten. Na het bezoek aan het kasteel werd het tijd om weer maar eens een wijnboer op te gaan zoeken. Ditmaal in Rochefort sur Loire. We stonden daar helemaal alleen. Zelfs de eigenaars waren niet thuis.
27/08/2005 Vandaag is het zaterdag en gaan we Angers bezoeken. Het kasteel van Angers is ook weer de moeite van een bezoek meer dan waard. We hadden onze Mobi aan de overkant geparkeerd, gratis en volop plaats. Er is daar trouwens ook een mobilhome parking en een lozingspunt.
Het hoogte punt in het kasteel is een collectie wandtapijten uit de 15de eeuw.
Daarna hebben we een wandeling gemaakt door de stad en hebben we uiteindelijk de Bretoense pannenkoek gegeten. Een heel lekkere trouwens met Bretoense cider natuurlijk.
Daarna werd het weer tijd om een wijnboer te gaan zoeken, ditmaal vonden we die in Distré - Domaine des Hautes Vignes met Saumur wijnen. We hebben er onder andere een zeer lekkere rode gekocht. De parking was binnen de eigendom midden in het dorp, maar wel rustig.
28/08/2005 Zondag en laatste dag aan de Loire. We zijn nog richting Chinon gereden. Onderweg waren we nog gestopt ergens even voorbij St.-Germain-sur-Vienne. Daar zijn in de grotten verschillend gebouwen uitgehouwen en bij een wijnboer kan je die gebouwen bezoeken. Zeker zo mooi dan die van Louresse-Rochemenier, ze worden niet meer bewoond, maar het ziet er naar uit dat er nog wel feesten in gegeven worden.
In Chinon hebben we met opzet aan de overkant van de Vienne geparkeerd omdat van daaruit het uitzicht op de stad prachtig is. De stad weerspiegeld in het water van de Vienne. We hebben de hele voormiddag rondgelopen in het stadje en omdat we nog geen terrasje hadden gedaan op zoek geweest naar het juiste terrasje. Uiteindelijk werd het middag en waren de terrasjes bevolkt met eters. Aan één zulk terrasje zag het er wel heel goed uit en hebben we maar mee aangeschoven. Voor € 12 hadden weer een ganse menu met een heel goed voorgerecht de keuze uit geitenkaasjes of een duootje van vis, een hoofdschotel met de keuze uit rosbief en lotte en nog een lekker dessert. De wijn was weliswaar ditmaal niet inbegrepen, maar niet echt duur.
Na het eten was het tijd om verder richting huiswaarts te gaan. Onze eerste stop is voor de nacht bij de Calvados boer in St.-Germain Montgommery bij Mr. Didier Gautard. We hebben er lekker geluierd en gepicknickt op zijn wei. 's Avonds toen ze thuis kwamen nog een Calvados geproefd en verder waren de sterren weer fantastisch.
29/08/2005 Onze laatste dag verlof hadden we aan de Normandische kust gepland, meer bepaald in Berck.We hebben er de fietsen afgeladen en door het stadje gereden, een terrasje gedaan en wat rond geslenterd. Voor de rest, de namiddag rustig doorgekomen en 's avonds naar een bijzonder mooie zonsondergang gaan kijken
30/08/2005 Naar huis. Hilde had van alles voorzien, maar dat was voor 's avonds. Eerst nog gaan eten met mijn oudste zus. Toen we terug thuis kwamen zat heel het terras vol goed volk, heel goed volk. We hebben mijn 50ste verjaardag nog tot laat gevierd met mijn beste vrienden rond mij.
Wij hebben 's avonds thuis lekker gebarbecued op onze nieuwe BQ die we gekocht hebben voor mijn vijftigste verjaardag.
Vrienden van ons, Rit & Jules, zijn op vakantie vertrokken naar Siran. Meer bepaald naar een huisje aan de Curiosité de Lauriole. Dit is een helling met gezichtsbedrog. Je denkt dat het omhoog gaat, maar eigenlijk gaat het naar beneden. Dagelijks komen er mensen kijken en laten dan flessen naar beneden rollen. Hier gaan we dus ook naar toe.
Briare is een zeer gezellig stadje. Heel toeristisch, toch tijdens het weekend. Met de eetgelegenheden is het iets minder gesteld. De mogelijkheden om met de mobilhome te parkeren waren daarentegen onuitputtelijk en de mooiste vind je rechts van de brug aan de oever van de Loire. Prachtig uitzicht over de Loire en nog een mooiere zonsondergang op de koop toe.
15/08/2005 's Morgens te vroeg wakker om goed uitgeslapen te zijn. De ochtend was mooi, een beetje fris. Tanken was vandaag één van de hoofdbekommernissen. Het is vandaag een feestdag. Gelukkig waren de meeste warenhuizen in de voormiddag open en uiteindelijk lukte het dan toch in de U-marché. Verder gereden naar Pouilly sur Loire, we hadden daar een wandeling door de wijngaarden. Er waren daar echter wijnfeesten of toch iets dat er voor moet doorgaan. Een kleine markt en enkele stands van wijnboeren. Hier en daar even geproefd. Bij de meeste stands moest je hiervoor betalen. Bij degene waar het gratis was, hebben we een stel flessen gekocht. De Sancerre viel wat tegen, die heeft blijkbaar ook een beetje die grondsmaak, zoals de wijnen van de Elzas, die ons niet echt ligt. Na het wijnfestijn verder tot voorbij Clermont-Ferrand naar Champeix. Dit zag er op papier een mooie halte uit met een officiële parking. Maar ik denk ondertussen dat je beter wat aan wild kamperen doet, zonder te kamperen natuurlijk. De mooiste plaatsen moet je ontdekken zoals die van gisteren.
16/08/2005 Vandaag, dinsdag, staat het kunstwerk van Millau op het programma. Deze nieuwe brug is vorig jaar geopend en overspant de vallei van de Tarn. Het is dan ook een echt kunstwerk en de wijze hoe ze gemaakt werd, is ook al spectaculair. Als je de brug ook beneden wil bekijken kan je, denk ik, best de afrit nemen vlak voor de brug naar Millau. Wij hebben de afrit na de brug genomen en we moesten nogal wat rondrijden vooraleer we in Millau zelf aankwamen. Het is wel eens de moeite om de brug van onderuit te bekijken.
Dit is dus de helling met gezichtsbedrog.
Het zwembad kwam ook goed van pas, want het was bijzonder warm weer en de afkoeling deed echt wel deugd. 's Avonds een zeer lekkere BQ en veel wijn.
17/08/2005 Ria was een beetje van haar melk. Waarschijnlijk teveel lookboter gegeten. We hebben ons er dan maar toe beperkt om in de streek een rondrit te maken. In Pépieux is er een wijncoöperatieve waar je voor een prijsje echt goede wijn kan kopen. We hebben nog wat dorpjes in de streek bezocht vooral dan de kerken, meestal het enige bezienswaardige in zulke dorpjes. Het meest eigenaardige was wel een zeshoekig kerkje.
18/08/2005 In de voormiddag een bezoek gebracht aan Carcassone. Een zeer mooie stad. Een beetje te vlug doorgewandeld.
Bovenstaande foto's zijn de enige authentieke gebouwen van Andorra, een kerk en het stadhuis. Voor de rest is Andorra één grote winkelstraat. Er zijn dat ook meerdere winkels van een bepaalde keten. In één van de winkels, de eerste waar we binnen gingen was de Canon EOS 350D maar € 700. In alle andere winkels was die € 749. Thuis kost het toestel ongeveer € 1000. We hebben hem dan toch maar gekocht.
Nog wat drank meegenomen en dan terug naar Siran. Om het voor Jules niet te moeilijk te maken hebben we weer de tunnel genomen en toen we eruit kwamen zaten we terug in de mist. We moesten nog flink aanschuiven voor de douane. Later moesten we ook nog boodschappen doen, het was dan ook flink avond voor we terug thuis waren.
20/08/2005 's Morgens, het was dus ondertussen zaterdag, bij het ontbijt hebben we aangekondigd dat we vandaag verder zouden rijden. Dat was een beetje onverwacht, maar het moest toch eens. We zijn samen nog naar Minerve gereden en naar de Canyon de la Cesse. Het was vriendelijk van Jules om tot daar te rijden en het was zeker de moeite waard. Wij zouden er een daguitstap van gemaakt hebben, maar we hadden zelf gezegd dat we in de namiddag wilden vertrekken, dus dat kon niet.
De reis ging verder richting Atlantische oceaan. We passeerden daarbij Toulouse en een fabriek van Airbus. De weg vanaf Toulouse verder richting Auch was heel ruim en kon afgesloten worden. Blijkbaar worden de half afgewerkte vliegtuigen over deze weg vervoerd. Als er dan zo'n transport is sluiten steeds stukken van de weg af om zo snel vooruit te kunnen gaan. Bij een bakkertje in één of ander dorp onderweg zagen we een foto, dat was wel indrukwekkend. Als overnachtingplaats had Ria een Foie de Canard boer uitgekozen via France Passion in Aubiet net voor Auch. We mochten er onder het afdak parkeren voor het geval het weer zou gaan onweren. Zij zaten nog zonder elektriciteit door een onweer dat gepasseerd was. We kregen ook nog 6 eitjes cadeau, ook de eerste maal dat we er iets bij krijgen.
21/08/2005 's Morgens een paar blikjes Foie de Canard gekocht en dan maar weer verder naar de Atlantische Oceaan. In eerste instantie hadden we Vieux-Boucau-les-Bains uitgekozen als doel, maar daar was het nogal druk. We zijn dan ook snel verder gereden tot Messanges Plage. Hier was een parking net achter de duinen. Beter kan je daar eigenlijk niet staan. In de namiddag nog een wandeling gemaakt over het strand. Hoe verder je van de ingang weg gaat hoe bloter het volk. Op het uiteinde is het dan ook gewoon een naaktstrand. Daarna hebben we de fietsen gepakt en naar het dorpje gereden. Alleen daar was niet veel te zien en we waren dus iets sneller terug dan verwacht. Op de parking stond ook veel jeugd, maar die was toch wel anders dan in de Alpen. Meer hippieachtig, met stickies en al. Dat zal meer bij de surfers horen zeker? 's Avonds zijn we nog even naar de zonsondergang gaan kijken, maar het was daar behoorlijk koud. Met een sterke wind vanuit de zee. We zijn er dan ook niet lang gebleven.
Ondertussen was het de hoogste tijd geworden om een slaapplaats te gaan zoeken. In Andernos-les-Bains aan de Bassin d'Arcachon is er een parking. Het was vreselijk aanschuiven op de hoofdweg en dus besloten we langs de kleine wegen te gaan. Ook niet simpel trouwens. Maar uiteindelijk kwamen we toch bij de parking uit. Die stond echter goed vol. Een beetje terug was een bosje waar nog een paar mobilehomes stonden en een bord dat je daar niet mag staan. Maar ja, vloeken mag ook niet en we hebben ons er dan maar bij gezet. Er vlakbij was een haventje, waar vooral oesterkwekers hun werkplaatsen en kweekbassins hebben. Blijkbaar worden daar alle babyoesters voor heel Frankrijk gekweekt.
23/08/2005 Een wandeling gemaakt door Andernos met de bedoeling wat te gaan winkelen. Eerst even langs de VVV voor een adres van een fietsenmaker. Gelukkig was er één. Het eerste magazijn dat we tegenkwamen was een overdekte markt. Daar hebben we maar meteen een aantal lekkere dingen gekocht voor de dag. We hebben zodoende een deel van een wandeling afgehandeld die in Ria's boek staat. We zijn ook nog langs de winkel geweest van het restaurant van gisteren en hebben er verschillende zeevruchten gekocht, zoals oesters (€ 1.90 voor 6), langoustines, krabbenpoten, … en bijzonder lekkere mayonaise. Al die dingen hebben we als aperitief opgegeten en eigenlijk hadden we daarna al niet te veel honger meer. Na de middag ben ik eerst naar de fietswinkel gefietst, eerst de band opgepompt natuurlijk, het ging juist. Daarna hebben we de wandeling afgemaakt, eerst door het bos en daarna langs het bassin. Het was echter eb en dan is die baai natuurlijk zo mooi niet. Voor het avondeten hebben we nog vissoep gehaald en nog wat andere zeevruchten. De dame was wel heel vriendelijk en ze had nog een bokaal verse soep staan. Die kan je niet lang houden, maar het was toch voor direct te eten en ze was zo lekker als gisteren. De lotte-sticks van de overdekte markt vielen wel tegen, die waren taai en dat is niet echt normaal met lotte denk ik.
24/08/2005 Aan alle mooie liedjes komt er een eind. Vandaag moeten we verder anders geraken we niet thuis. We moesten dus nog eerste een heel eind door Kasterlee-achtige Landes.
De veerdienst over de Gironde was ons volgende doel. Toen we daar toekwamen was het aanschuiven en ik had in mijn gedachte een bootje voor dat een auto of 20 kan vervoeren. Dus ik maar bij in de rij om aan
te schuiven en ik zei tegen Ria alvast koffie te zetten voor de middag, want het zou nog wel even duren eer we op de boot zouden zijn. Die boot bleek echter groter te zijn dat ik dacht, want toen alle auto's erop waren, wij dus ook na alles terug in de kast te hebben gestoken, was er nog veel plaats over. Hij kostte trouwens ook genoeg, € 40 voor de Mobi en twee personen. Toen de boot afvoer, zagen we een prachtige plaats waar we hadden kunnen gaan staan als we even wat rond gekeken hadden. Maar ja, mijn kop stond op overzetten en dan is daar niet veel aan te doen. Aan de overkant was het een regelrechte ramp. Nergens waren mobilehomes welkom. Overal dwarsbalken over de ingang van de parkings of borden met de vermelding dat parkeren verboden is voor mobilehomes. We hebben uiteindelijk dus nog een heel eind moeten rijden vooraleer we konden eten en het humeur werd er niet beter op. 't Was weer zo'n Zilvermeer parking.
De weg naar Ile d'Oléron was niet de beste en na veel bolderen waren we eindelijk op het eiland. Daar nog een paar omzwervingen gemaakt, maar er was geen ambiance meer. Ria wou een rustig plaatsje om te gaan staan en stoppen met rijden.
te schuiven en ik zei tegen Ria alvast koffie te zetten voor de middag, want het zou nog wel even duren eer we op de boot zouden zijn. Die boot bleek echter groter te zijn dat ik dacht, want toen alle auto's erop waren, wij dus ook na alles terug in de kast te hebben gestoken, was er nog veel plaats over. Hij kostte trouwens ook genoeg, € 40 voor de Mobi en twee personen. Toen de boot afvoer, zagen we een prachtige plaats waar we hadden kunnen gaan staan als we even wat rond gekeken hadden. Maar ja, mijn kop stond op overzetten en dan is daar niet veel aan te doen. Aan de overkant was het een regelrechte ramp. Nergens waren mobilehomes welkom. Overal dwarsbalken over de ingang van de parkings of borden met de vermelding dat parkeren verboden is voor mobilehomes. We hebben uiteindelijk dus nog een heel eind moeten rijden vooraleer we konden eten en het humeur werd er niet beter op. 't Was weer zo'n Zilvermeer parking.
De weg naar Ile d'Oléron was niet de beste en na veel bolderen waren we eindelijk op het eiland. Daar nog een paar omzwervingen gemaakt, maar er was geen ambiance meer. Ria wou een rustig plaatsje om te gaan staan en stoppen met rijden.
De enige rustige plaats die we uiteindelijk konden bedenken was bij de enige wijnboer die aangesloten is bij France Passion in St.-Pierre. En daar was het ook goed om te staan. We hebben er eerst wat wijn geproefd, Sauvignon, te zuur voor mijn smaak, maar waarschijnlijk heel goed voor bij de mosselen die nog moesten gehaald worden. We zijn daarna met de fiets naar het havenstadje Le Cotinière gereden. Het was lekker zonnig en dit maakte veel goed voor de dag van vandaag. In het stadje waren er verschillende viswinkeltjes en bij één ervan hebben we lekkere mosseltjes gekocht en nog wat krabbenpoten voor het aperitief. Toen we terug bij de wijnboer aankwamen hebben we nog Pineau de Charentes geproefd. Pineau de Charentes is een mengeling van cognac en witte wijn. De mosseltjes waren heerlijk. Na het eten nog de planning voor morgen opgemaakt, een flinke fietstocht over het eiland.25/08/2005 Tijdens de nacht was het weer totaal omgeslagen - wind, wind en regen. We hebben nog een poging gedaan om met de Mobi rond te rijden maar uiteindelijk leverde dat allemaal niet veel op. In tegendeel, de grote weg over het eiland zat helemaal vast. Een file van een kilometer of acht. Ondertussen begonnen ook de remmen weer te piepen en Ria begon het flink op haar heupen te krijgen. Uiteindelijk bij een garage gestopt die herstellingen doet aan alle auto's. Het begon met het wiel eraf te nemen. De jongen draait een van de bouten kompleet kapot. Conclusie van het onderzoek: de remblokken zijn kapot en hierdoor ook de remschijven opnieuw. Alles moet dus vervangen worden. En dat nadat de remschijven er nog geen maand opgezet zijn. We zouden er tijdens de middag eens even over nadenken. We hebben dan onze garagist opgebeld en die zei ons van gewoon verder te rijden. Er was volgens hem geen probleem. Ondertussen hadden we onze buik meer dan vol van dit eiland, want we hadden ook nog moeten betalen voor dat onderzoek in die garage en aan die files kwam ook maar geen einde. We besloten dus maar verder te gaan richting Loire. Onderweg kwamen we nog een Fiat garage tegen en daar zijn we nog een nieuwe bout gaan halen, die we niet moesten betalen. Heel vriendelijke mensen. Het werd ook nog eens hoogtijd om te gaan eten en te gaan tanken. Daar heb ik dan de benzinedop uiteindelijk dan toch vergeten. Niet getreurd, ze verkopen in die winkels reserve doppen die op alle tanks passen. Het was al bij al wel voldoende om Ria aan het twijfelen te brengen of we nu nog verder zouden gaan of niet. We zijn in elk geval naar een wijnboer gereden in Maisdon-sur-Sèvre. Het is een wijnboer die onder de noemer "Bienvenue à la Ferme" plaatsen heeft voor mobilehomes. Hij was echt voor alles ingepikt moet ik zeggen. Lozingspunt, vers water en geasfalteerde plaatsen. We hebben er uiteindelijk te veel gekocht, want daar smaakt die wijn wel, maar over het algemeen was hij wat aan de zure kant. Een enkele wijn kon me wel bekoren, die had op eik gerijpt en had een geheel andere smaak. 's Avonds heeft Ria nog met Hilde gebeld om te vragen wanneer we naar huis mochten komen. We moesten nog minstens tot dinsdag wegblijven. Nog 5 dagen dus.
26/08/2005 Verder gereden naar de Loire met de bedoeling de Loire af te werken tussen Nantes en Tours, waar we vorig jaar gestopt waren. We zijn begonnen met een toeristische weg langs de Loire. Die bracht ons rond de middag in Ancenis.
26/08/2005 Verder gereden naar de Loire met de bedoeling de Loire af te werken tussen Nantes en Tours, waar we vorig jaar gestopt waren. We zijn begonnen met een toeristische weg langs de Loire. Die bracht ons rond de middag in Ancenis.
27/08/2005 Vandaag is het zaterdag en gaan we Angers bezoeken. Het kasteel van Angers is ook weer de moeite van een bezoek meer dan waard. We hadden onze Mobi aan de overkant geparkeerd, gratis en volop plaats. Er is daar trouwens ook een mobilhome parking en een lozingspunt.
Het hoogte punt in het kasteel is een collectie wandtapijten uit de 15de eeuw.
Daarna hebben we een wandeling gemaakt door de stad en hebben we uiteindelijk de Bretoense pannenkoek gegeten. Een heel lekkere trouwens met Bretoense cider natuurlijk.
Na de middag zijn we nog op zoek gegaan naar het dorp in de grond in Louresse-Rochemenier, de grotten van Troglodytes. Dit Bokrijk viel eerlijk gezegd lelijk tegen. Als je door het dorp wandelt zie mooiere voorbeelden van huizen die uit de rotsen gekapt zijn, zoals een restaurant e.d.
28/08/2005 Zondag en laatste dag aan de Loire. We zijn nog richting Chinon gereden. Onderweg waren we nog gestopt ergens even voorbij St.-Germain-sur-Vienne. Daar zijn in de grotten verschillend gebouwen uitgehouwen en bij een wijnboer kan je die gebouwen bezoeken. Zeker zo mooi dan die van Louresse-Rochemenier, ze worden niet meer bewoond, maar het ziet er naar uit dat er nog wel feesten in gegeven worden.
Reacties