2014/10 – Herfstvakantie in Frankrijk
Er was een omleiding richting Eupen die langs de mobilehome-parking kwam. Het is er anders al druk en nu was het dus niet te doen.
24/10/2014 (Vr) We hadden dus slecht geslapen. Al van heel vroeg in de morgen kwam de ene na de andere vrachtwagen voorbij gedenderd. Het voordeel is dat je op tijd op bent. De bakker die de laatste keer zijn laatste dag deed, is overgenomen en de nieuwe bakker bakt de broodjes nog als voordien.
Ria had een wandeling voorzien voor vandaag om het eentonige rijden wat te breken. We moesten naar Schiessentümpel in het Müllerthal. We hadden de oorspronkelijke wandeling reeds flink ingekort, de helft, en deze helft was nog zwaar. Het bos staat vol met rotsen en spleten en spelonken en dergelijke meer. Bizarre dingen hier en daar. Maar na een uur of 2 klauteren hadden we het toch wel gehad en we waren blij dat we eindelijk uit dat bos uit waren. Het weer was prachtig en daar hadden we nog niets van gezien. Altijd plezant als je weet dat het thuis niet goed was.
Na de wandeling zijn we doorgereden naar Pont-à-Mousson. Daar was nog plaats, maar het werd er wel druk. Veel Nederlanders die naar huis aan het rijden zijn. Die hun verlof zit er op blijkbaar.
25/10/2014 (Za) Even wat kilometer vreten. Via de autosnelweg zolang die gratis was en daarna via de parallelweg die bijna net zo goed is. In de Bourgogne streek zijn we even de kleinere wegen gaan opzoeken en zo hebben we een heel mooie picknick plaats gevonden.
We zijn zelfs langs onze wijnboer gepasseerd, net onder Nuits-St-Georges zonder er binnen te rijden. Dat is karakter hebben he. In de buurt van Beaune zijn we terug de autosnelweg opgegaan.
We hebben beslist om,voor de verandering, dit jaar eens halt te houden in de Beaujolais streek. We hadden een wijnboer geselecteerd in Pommiers net voorbij Villefranche-sur-Saône.
Het wijngoed lag helemaal boven op de kam van de berg met in de verte het zicht op de stad, maar volledig zonder het lawaai dat erbij hoort.
’s Avonds wat wijn gaan proeven, maar het moest veel te snel gaan. De man was niet echt zo heel vriendelijk maar toch een 3-tal dozen gekocht. Onder andere witte, daar hadden we nog niet van gehoord.
26/10/2014 (Zo) Door het winteruur waren we vroeg uit ons bed. Voor 9 uur waren we al op weg naar Lyon. Het was er natuurlijk nog wel rustig. De doorgang door Lyon viel dus heel goed mee. Onderweg had Ria nog gelezen over de Cascades de Sautadet. Die leken nogal dicht bij onze afrit (19) te liggen naar Uzès en we besloten om deze maar eens eerst te gaan bezoeken.
Wel dat is zeker de moeite waard. Als je in de buurt bent, moet je die zeker bezoeken, magnifiek. Er is 500m voor de watervallen een mobilehome parking, waar je echter niet mag overnachten, maar waar je dus gemakkelijk dat grote ding kwijt kan. Het weer was prachtig en eerst hebben we gegeten in onze Mobi, met alle ramen open. Er zijn ook een paar restaurantjes, in één was het zelfs zeer druk, maar dan ben je vertokken voor een paar uur, toch zeker op zondag, en dat was niet de bedoeling.
Je kan de watervallen langs beide oevers bezoeken, wat we dan ook gedaan hebben. We waren toch dik 2 uur kwijt met daar rond te lopen. Heel mooi.
Vlakbij ligt er ook een prachtig dorpje tegen de rotswand Le Roque-sur-Cèze.
Na het bezoek aan de watervallen zijn we doorgereden naar Uzès, waar Ria een wijnboer uitgezocht heeft die in het stadje zelf ligt. Het was zondag en er was niemand thuis. Ook eens niet slecht, anders hadden we weer wijn bij.
Het uitzicht is ook een pak minder dan gisteren, maar voor een bezoek aan het stadje denk ik dat het ideaal is, maar dat zien we morgen wel.
27/10/2014 (Ma) Het stadje is inderdaad vlakbij. We zijn zelfs eerst naar de bakker geweest en daarna terug gewandeld. We waren trouwens toch nog te vroeg.
Nadat we een plannetje opgehaald hadden, hebben we een toer door het stadje gemaakt. Echt heel veel is er niet te zien, maar de gebouwen waar over het algemeen wel proper dwz dat de zandsteen ook echt geel was en niet zwart. Ook het straat was proper.
We zijn gaan eten ’s middags op een pleintje onder platanen. Het was er wel een beetje fris. Het eten was lekker we hadden elk een dagschotel en een glas wijn voor de prijs van 31€.
Na de middag zijn we naar onze volgende halte gereden. Een gepensioneerd koppel, die op hun eigendom plaats voorzien hebben voor een aantal mobilehomes. Hij was aan zijn olijfoogst bezig en ik ben eens even gaan kijken hoe dit gaat. Gezellig.
We zijn ook naar het dorp gewandeld want daar kan je de bus nemen naar Nîmes en we wilden wel eens zien waar de halte is. We vonden ook de bakker waar we aan de praat geraakte met een oude dame. Die kon het nogal uitleggen hoor.
28/10/2014 (Di) We zijn nog steeds niet aangepast aan het winteruur en dus weer vroeg uit bed. We zijn dus met de bus naar het centrum van Nîmes gereden. Nîmes is mooi en proper. Misschien is alles nog eens gekuist na die overstromingen van een paar weken gelden en is daarom overal zo netjes.
Het begint met een heel mooie boulevard die naar het arena leidt. Die is blijkbaar als 2 druppels water gelijk aan die van Arlon, maar we hebben toch maar een ticket gekocht om de binnenkant te bekijken. Je krijgt er een audio-toestel mee in het Nederlands. Soms wat langdradig maar je leert er toch wat over de geschiedenis.
’s Middags zijn we gaan eten, eigenlijk in het eerste het beste en dat viel 300% mee. Een voorgerecht, hoofdschotel en dessert voor 16€, een glas wijn 2€ en een koffie 1€ en dan was er nog een praline bij. En het was niet zomaar het eerste het beste hoor. Ria had als voorgerecht “foie gras” en ik geitenkaas, als hoofdschotel eendenborst en ik een tartaar van rund licht gebakken en een ijsje als dessert. Er hoorde ook nog een glas witte en een glas rode wijn bij. Dit alles voor de luttele prijs van 42€.
Daarna hebben we nog wat rondgelopen in het stad om tegen 4h terug te rijden.
Eerst moesten we nog langs de bakker. Die gaat open op 3:45h, maar niet nu, want het is geen school en dan is het pas om 4h. Daarna nog een kwartiertje bergop terug naar onze Mobi.
29/10/2014 (Wo) Een taffel dag. Het begon nochtans goed. Emile ging zijn olijven persen en daar mochten wij bij zijn. Het was wel eens tof om te zien. Ze worden eerst gemalen zodat er een brij ontstaat. Die brij wordt dan op rieten matten uitgesmeerd en die worden gestapeld in de pers.
Nadien zijn naar Remoulins gereden om te gaan lozen, daar reed ik pardoes naar die andere mobilehomes die geparkeerd stonden. Maar daar is de lozingsplaats niet he. We moesten keren en dat was niet simpel, het eerste rondpunt was wat ver en het moest dus onderweg gebeuren. Na de lozing reden we naar Malaucène. Hiervoor passeer je Avion. Ik moest van Ria ‘tout direction’ volgen en dat bleek de zuidelijke ring rond Avion te zijn. Kilometers om dus. Onderweg deed de 2de injecteur weer vies ondanks dat we daar nog net voor naar de garage geweest waren. Even de fiche eraf en terug erop en het probleem was weer opgelost. Maar we zijn Malaucène geraakt. De Mont Ventoux zat in de wolken, die is dus voor morgen. We hebben wat door het stadje geslenterd en nagedacht over wat we gingen eten. Voor de rest in de zetel bij onze Mobi, lekker in ’t zonnetje met een boek.
30/10/2014 (Do) He twas koud geweest vannacht. Dit betekent dat de lucht open is en ook de Mont Ventoux zat niet meer in de wolken. Dus na alle plichtplegingen zijn we de berg opgereden.
Boven was het serieus fris. Heel veel wind natuurlijk. Wat SMS’jes verstuurd om onze prestatie in de verf te zetten.
Daarna zijn we naar Vaison-la-Romaine gereden. Daar zijn we het Bretoens restaurantje gaan zoeken waar we vorig jaar zo’n lekkere crêpes gegeten hebben. Dit hebben we gevonden en ze waren weer goed.
Na het eten hebben we het Middeleeuwse stuk van het stadje bezocht. Versta je niet he, de Romeinen hadden in het huidige stadgedeelte een ganse stad uitgebouwd. De middeleeuwers kropen met zijn allen op een steile bergflank. Maar ja, ik heb het nu eenmaal voor die Romeinen.
We moesten het wat rekken want we moesten in een winkel zijn die pas op 14:30h open ging. Daar hebben we Baba gekocht. Dat zijn cakebolletjes in drank, heerlijk. We hadden die vorig jaar ook gekocht. We zijn ook even binnengesprongen in de coöperatieve. Daar hadden ze goede wijn en we hebben er ook wat gekocht dus.
Daarna zijn we naar een wijnboer gereden in Visan. Een magnifieke plaats, voor wel een 20-tal mobilehomes, met een geweldig uitzicht. We hebben echter maar 3 flessen wijn gekocht. Blijkbaar is de Cote de Rhône niet onze smaak.
31/10/2014 (Vr) Het verlof begint aan zijn einde te komen en we moeten dus kilometers gaan doen. Ria had een alternatieve route gekozen langs Bourg-en-Bresse. Op zich niets mis mee, maar onder andere in de buurt van Bourg hebben we wel veel tijd verloren, dus deze route moet toch wat bijgesteld worden. Langs de andere kant hebben we ook wat boodschappen moeten doen en tijdens de middag hebben we anderhalf uur pauze genomen.
Uiteindelijk zijn we in Les Arsures aanbeland bij een wijnboer. Hier hebben we onze voorraad dan uiteindelijk toch kunnen aanvullen met witte Jura wijn.
01/11/2014 (Za) De weg van Arbois naar Pont-à-Mousson viel wel heel goed mee. Het was zeer goed rijden, lange rechte stukken en ook een gedeelte 4 baanvakken.
In Pont-à-Mousson hebben we het eigenlijk een beetje lelijk gespeeld. We hebben het toilet leeg gemaakt, gegeten en gedoucht en daarna zijn we vertrokken. We hebben wel flink getwijfeld hoor, maar uiteindelijk vonden we het wat zwaar om morgen nog vanuit Pont-à-Mousson naar huis te rijden. We zijn trouwens nog nooit op de laatste dag van ons verlof terug thuis gekomen. We wilden naar Achouffe, maar net voor de splitsing van de snelweg hebben we beslist naar Han-sur-Lesse te gaan. Het was 4h door, en toch zijn we nog gaan buiten zitten met een glas wijn. Het was er nog zalig warm. ’s Avonds zijn we gaan eten in La Stradella, een schot in de roos.
02/11/2014 (Zo) Het was dan nu niet ver meer en ’s middags waren we dan ook thuis. Ons Hilde had eten gemaakt voor ons voor ’s avonds en we zijn dus met z’n allen naar haar getrokken. Een mooie afsluiter van een zeer geslaagd verlof.
