2017/10 Haute-Provence


20/10/2017 (Vr) Nog een drukke dag gehad, maar toch in de loop van de namiddag vertrokken naar Achouffe.
We waren er redelijk laat, net na 5 uur. We zijn dan maar meteen naar het restaurant gegaan, want het kan daar soms zeer druk zijn. Er was nog plaats en zodoende hebben we een lekkere forel gegeten.
Er waren ook wild gerechten, maar die heeft Ria in de voorbije weken thuis ook al klaargemaakt en forel was langer geleden.

21/10/2017 (Za) Een rij-dag. We zijn langs de Jura en de Doubs gereden. Het weer was goed en de natuur is langs die weg veel mooier.
Ander voordeel is dat we langs Poligny komen. Daar net voor de oprit van de autostrade is er een kaaswinkel naast de Intermarché. Daar hebben ze geweldig goede kaas en aan de helft van de prijs van bij ons.
‘s Avonds zijn we gaan slapen bij een “campingcarist” via France Pasion. Het was er lekker rustig en de mensen waren zeer vriendelijk. Ze doen dit duidelijk om met de mensen een babbel te kunnen slaan. De dame vroeg of we een plaatselijk wijntje wensten, een Cerdon. Ria gaf aan dat 1 fles wel kon, maar dan na de regen, want het was ondertussen flink aan het regenen.
Later kwam ze ons roepen om een fles te kopen. Het betreft een rosé met bubbels. We verstonden niet goed waarom we moesten komen, maar er blijken 2 soorten van te zijn. Een artisanale en een met toegevoegde koolzuur. Maar het voornaamste was de babbel, daar hadden ze blijkbaar deugd van.


22/10/2017 (Zo) Vandaag moeten we niet zo ver meer en het weer was ook pakken beter. Het zonnetje scheen flink door de nevels die van de velden omhoog rees.
De weg ging naar Grenoble en vandaar richting Sisteron. Ondertussen waren we naar de bergen gereden en daar hingen de wolken laag en viel er soms wat nattigheid. Voor de middag vonden we een pick-nick plaats. Tussen de buitjes zijn we toch even buiten naar de bergen gaan kijken.

Voor de avond hebben we Mison uitgekozen. Hier hebben ze een parking gemaakt achter de school. Je staat er rustig, maar is verder geen bal te zien. Dus het is goed om de avond door te brengen zonder andere eisen.


O ja, we hebben de Cerdon geproefd, nu, ik heb al betere limonade gedronken. De inhoud hebben we maar terug aan de natuur gegeven.

23/10/2017 (Ma) Na een zeer rustige nacht waren we goed uitgeslapen om onszelf en de Mobi een opknap beurt te geven.
Het was dan ook reeds na 10h toen we aftreden naar Sisteron.
Eerst waren we naar de parking van de citadel gereden. Niet simpel over een vrij steile smalle weg naar boven. We hebben daar boven wat rondgelopen en wat foto’s genomen, maar we zagen het niet echt zitten om helemaal naar het dorpje te gaan lopen en vooral de terugweg leek ons nogal zwaar.


Dus zijn we maar met de Mobi naar beneden gereden, we moesten dat toch ne keer doen, vroeg of laat. Op de parking van het station zijn er plaatsen voorzien voor mobilehomes. En daar is het ook goed staan om het stadje te bezoeken. We hebben het zowat helemaal bekeken. Zoals nogal eens voorkomt, veel leegstand van winkelruimten en dat is niet goed voor het straatbeeld.





Maar we hebben wel heel lekker gegeten voor nog geen 30€. Een voorgerechtje met lekkere charcuterie, het hoofdgerecht was een kippenpoot en nog een flan dessertje achterna. We hebben wel maar een kwartje wijn genomen, tenslotte moest er nog gereden worden.
Nadien zijn we naar een natuurfenomeen gaan zien genoemd Dalle à Ammonietes. Dit is een rots net buiten Digne-les-Bains met versteende Ammonieten van enkele miljoenen jaren geleden, die daar naar boven gestuwd is bij het ontstaan van de Alpen.






Het weer was, buiten de wind dan, zalig. Mooie blauwe lucht en een lekker zonnetje. Dit deed ons besluiten een einde aan de dag te gaan maken en een parking voor de nacht te zoeken. De eerste stop viel tegen, dat was een boer die lavendel producten verkocht, maar die was gesloten op maandag. Dan maar verder naar Puimoisson, daar is een mobilehome parking van de gemeente. Hierbij passeerden we Poteau de Telle. Mooi uitzicht heb je daar. Het is een uitzichtpunt met een grote parking, maar die was wel ingenomen door heel veel schapen.


In Puimoisson stonden we met 2 op de parking. Het is er zeer open en je bent er boven op het plateau, wat een zeer mooie wijds uitzicht geeft.



24/10/2017 (Di) De wind was ondertussen flink afgenomen en de zon was ook al van de partij, het beloofde dus een mooie dag te worden.
We waren eerst niet van plan om via Riez te rijden, maar gezien er een Intermarché is, zijn we toch maar langs daar rond gereden voor brood en om te tanken. Hadden we meteen de kans om dit stadje te bekijken en het blijkt wel een mooi stadje te zijn. In de documentatie die we bij hebben, worden er niet veel woorden aan vuil gemaakt en daarom was het niet in onze planning opgenomen. Maar eigenlijk is het wel een bezoek waard.
Via Moustier-Ste-Marie zijn we naar Aiguines gereden met de bedoeling om de linkse oever van de Corniche du Veron af te rijden. We besloten om daar toch even het Office de Toerisme aan te doen en daar wisten ze ons te vertellen dat we konden keren. De weg is afgesloten wegens werken. Dat was een serieuze tegenvaller. We konden nog een 2-tal kilometer verder naar een parking waar je een zicht hebt op de kloof. Dus hebben we dat maar gedaan, dan hadden we dat dan toch al.



Op de terugweg naar Moustier-Ste-Marie zijn we gestopt aan de brug waar de Vernon uitmondt in het Lac de Sainte Croix. Daar zie je ook een stukje van de kloof, heel mooi is dat.


In Moustier-Ste-Marie zijn we de parking gaan opzoeken om te eten. Daar is ook de brandweerkazerne en het was daar een af en aan rijden van brandweerwagens. We hadden gisteren op TV al gezien dat er een bosbrand was in de Haute-Provence, maar we wisten niet waar. Nu wel. Gelukkig was de wind gaan liggen en zag je enkel nog wat rook opstijgen uit de bossen. Waarschijnlijk waren ze dus aan het nablussen, maar het was wel serieus.
In de namiddag hebben we het stadje uitgebreid bezocht. Het was heel gezellig. Het stadje is vooral bekend voor zijn aardewerk en misschien voor de ster die opgehangen is tussen 2 rotsen (goed kijken op de foto).








25/10/2017 (Wo) Vandaag staat het hoofdgerecht op de agenda, namelijk de Gorges du Verdon. De beelden spreken voor zich, er moeten weinig woorden aan vuil gemaakt worden. Voornaamste punt dat het vermelden waard is, is het feit dat de Route des Crêtes voor een groot deel eenrichtingsverkeer geworden is en dat is verdomd een schoon ding. Want die weg is op de plaatsen echt smal en er zijn geen vangrails voorzien hoor. De rondrit vertrekt net buiten en komt aan in La Palud-sur-Verdon. ‘s Middags hebben we gegeten in Palud bij een Italiaan. Varkenswangetjes met risotto en wat wijn voor 30€.










Na het bezoek aan de Gorge zijn we doorgereden naar Castellane. Nu de volledig D952 is ook een serieuze kronkelweg hoor en niet overal even breed.
Castellane is een typisch Provençaals stadje met als extra een heel hoge rots waar er op de top een kapel gebouwd is. Je kan daar naar toe wandelen, maar we zagen het niet zo direct zitten na onze drukke bezigheden in de Gorge.

26/10/2017 (Do) Het was de bedoeling om waar de Verdon uitmondt in le Lac de Saint-Croix een elektrisch bootje te gaan huren om zo de kloof van de Verdon in te varen. Een roeiboot ging niet met Ria’s schouder die nog herstellende is. Dus moesten we eerst van Castellane terug naar Moustier-Ste-Marie, een dikke 40km kronkelen. Toen bleek dat “le bateau” stuk was, dus er was er maar één en die was kapot, goe bezig manne en dikke pech voor ons.
Ok, niet aan te doen en we hebben onze planning dan maar aangepast hè. We zijn maar naar Riez gereden. Uiteindelijk viel het stadje toch wel wat tegen, maar er waren wel wat restaurants open.



Hebben we waarschijnlijk wel het slechtste eruit gekozen, Le Rempart. Het zag er nochtans goed uit langs buiten, leuk terrasje. We hadden de plat du jour genomen, een rumsteak met frietjes en sla. Ria bestelde een half litertje wijn en vergat te zeggen dat het een karafje moest zijn. Prompt kregen we een klein flesje wijn aangeboden die al snel opengemaakt werd. 14€ koste dat ding, maar hij was wel lekker, mag ook wel. Aan Ria’s steak, die voor het merendeel wreed dun was, hing een dikke brok die nog koelkast-koud was. Bovendien zaten er nog beestjes op de sla. Geen aanrader dus. Mocht je ooit in de buurt komen, blijf dan hier best weg.
De koffie gunden we ze niet en die hebben we in de Mobi gedronken. Daarna zijn we naar Sainte-Croix du Verdon gereden. Daar is een mooie parking, iets hoger gelegen met een geweldig mooi uitzicht op het meer de Sainte-Croix.
Hier hebben we lekker in het zonnetje gezeten, want het weer laat het nog steeds niet afweten. Zalig.


27/10/2017 (Vr) Vandaag wordt de warmste dag van de week, 23 à 24°C. Bij ons vertrek in Sainte-Croix du Verdon even halt gehouden bij de enige kleine winkel van het dorp. Ze hadden wel een stokbrood, maar geen brood voor morgenvroeg. Dat is dus een probleempje.
We zijn naar Quinson gereden voor een bezoek aan het prehistorisch museum daar. Het is een flink uit de kluiten gewassen museum moet is zeggen, toch zeker in verhouding met de rest van het dorp. Er is 1 winkel en die is mogelijk nog kleiner dan die van Sainte-Croix du Verdon. Dus nog geen brood.
À ja, het museum, is echt wel de moeite als je van die dingen houdt. Het is goed gestructureerd en er zijn diverse tools die gebruikt worden om de vondsten uit de grotten in de omgeving educatief voor te stellen.


We hadden ook de mogelijkheid in het achterhoofd gehouden om hier met een elektrisch bootje te gaan varen. Maar dat ging niet wegens de Mistral. Hoezo Mistral, het waaide niet eens. Tot we terug kwamen bij onze Mobi, toen begon het wreed te waaien. Ze zullen dus toch wel gelijk gehad hebben. Maar weer pech voor ons.
Dan maar naar Gréoux-les-Bains. De bedoeling was om even binnen te springen in de thermen en te informeren voor morgen. Een parkeerplaats vinden was echter geen sinecure en koste toch wel wat zweet, gelukkig geen tranen, en dat kan ook aan de warmte gelegen hebben. In elk geval wist de dame aan de receptie dat het morgen heel druk zou worden en dat we beter nu de thermen zouden bezoeken. Ok zo gezegd zo gedaan, de simpelste formule aan 40€/pers. Een kwartier in een bubbelbad, een sessie in de Haman en daarna nog in het grote bad met ook bubbels (in het water hè), want het is geen zwembad. We kunnen deze nacht gewoon op de parking van de thermen blijven staan.



Tegen de zessen was het dan toch tijd om voor brood te gaan zorgen voor morgen. Dat viel nogal mee. Niet zo ver van de parking was een klein winkeltje waar we een soort brood vonden. We passeerden ook een pizza-auto met een hout gestookte oven (straf) en daar hebben een paar pizza’s meegenomen. Met een goed glas wijn erbij kan de avond niet meer stuk.

28/10/2017 (Za) Rustdag. We zijn gewoon op die parking van de thermen blijven staan. In de voormiddag zijn we naar het stadje gewandeld, wat gaan shoppen. Bij de beenhouwer hebben cous-cous gekocht.’t Was best te eten.
In de namiddag zijn we langs de Verdon gaan wandelen. Ze zijn daar voor de mobilehomes wel heel tolerant. Op alle parkings staan er wel een paar, aan de thermen zelfs een 15-tal en dan staan er op de mobilehome parking ook nog eens een hele boel. Een mooi, rustige laatste zomerdag.


29/10/2017 (Zo) Ons programma is eigenlijk voor een grootste deel afgehandeld. De Gorges en de thermen hebben we gehad. Een bezoekje bij mijn nicht in Bonnieux lukt niet dit jaar omdat ze midden in een verbouwing zitten.
In een van de gidsen vonden we nog de Prieuré de Salagon met 2 sterren. Het is een klooster met speciale tuinen. Dus als we dan toch in de buurt zijn, kunnen we daar ook wel eens langsgaan, dachten we. Maar we hadden beter moeten weten. We hebben al een ganse week geen groen sprietje gras gezien zo verschrikkelijk droog staat daar alles. Dus die tuinen waren al niet veel beter. Maar ik denk dat je een bezoek hier best gewoon achterwege laat. Het stelt allemaal niets voor.



Dus moesten we uitkijken naar het vervolg. Het werd een wijnboer in de buurt van Bonnieux, een 50-tal kilometers.
Er was bij deze boer echter geen enkele aanduiding dat hij aangesloten was bij France Passion en er was ook geen leven te bekennen. We voelden ons daar dan ook niet welkom. We hadden al een optie genomen op Fontaine-de-Vaucluse. Ook daar zat een boer met van alles. Het zag er daar echter niet uit, domein noemen ze dat en zo dor dat er alles was en on top een verschrikkelijke wind, dus dat was ook geen optie. Dan maar naar het stadje zelf. Bleek uiteindelijk de goede keuze. We zijn hier al eens geweest in mei 2010. De Sorgue ontspringt er uit een karstgrot. Toen stond het portaal volledig onder water. Nu was er geen water te zien. Het is hier echt vreselijk droog.



30/10/2017 (Ma) We moeten stilletjes aan terug naar huis. Ondanks het feit dat we niet meer moeten werken zijn er nog altijd verplichtingen, zoals een feestje van L&E zaterdag en een hoop dokters volgende week.
Onze volgende halt is Vaison-la-Romain zoals al eens meer gebeurd is. Het restaurant waar we gewoonlijk Bretoense gallet gingen eten is dicht op maandag dus moesten we iets anders verzinnen. Na lang wikken en wegen hebben we een restaurant uitgekozen en het was een goede keuze vooral de Baba met rum was enorm.


Daarna een rustige namiddag in de Mobi. Het is wel erg koud ‘s avonds.



01/11/2017 (Di) Hilde had gevraagd om Baba mee te brengen voor haar met Limoncela. De winkel gaat pas om 10h open, dus moesten we ons bezighouden. Gelukkig is er op dinsdag een heel grote markt in Vaison. Maar de winkel ging niet open. Na het academisch-kwartiertje zijn we toch maar verder gegaan. We moeten nog heel wat rijden naar onze favoriete Bourgogne wijnboer in Premeaux-Prissey. Onderweg rijden we nog langs de hoofdzetel van de Baba-winkel en Ria is daar nog vlug binnen gesprongen voor Baba voor Hilde en L&E.

Bij onze wijnboer was de oogst vorig jaar totaal mislukt. Dus ze hadden enkel wijnen die we vorig jaar gekocht hadden en daar hebben we er nog voldoende van en wijn die we vorig jaar niet gekocht hebben. Die hebben we dit jaar dan maar gekocht. 2017 beloofd een heel goed jaar te worden.

02/11/2017 (Wo) Niet zo heel veel verder woont een andere nicht van me in Langres. We hadden afgesproken om hen een bezoek te brengen. Kort na de middag waren we bij hen en het was heel aangenaam. Zij is gehuwd met een Engelsman. Hetgeen dat ik het meest bewonderde was wel zijn wijnkelder. Die was prachtig zoals ik ooit gedroomd had om in te richten bij mijn zoon. Maar ja, dat is zijn huis en niet het mijne, dus dat is er nog niet van gekomen en zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren.




Reacties

Populaire posts van deze blog

2009/06 Noorwegen

2006/06 – Schotland

2018/06-07 - IJsland (zonder Mobi)